68 χρόνια από την αντιφασιστική νίκη
Την 9η Μαΐου του 1945 στις 0.43 ώρα Μόσχας, στο προάστιο του Βερολίνου Καρλχόρστ, υπεγράφη η άνευ όρων συνθηκολόγηση της ναζιστικής Γερμανίας. Μια πράξη που έδωσε τέλος στη φρικτότερη εμπόλεμη σύρραξη που έχει γνωρίσει μέχρι σήμερα η ανθρωπότητα. Στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ενεπλάκησαν 61 χώρες σε επιχειρήσεις που διεξήχθησαν στο έδαφος 40 χωρών. Το τίμημα βαρύ: πάνω από 50 εκατομμύρια, εκ των οποίων τα 27-σοβιετικοί άμαχοι και στρατιώτες που θυσιάστηκαν για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Το 7% του τότε πληθυσμού της Ελλάδας θυσιάστηκε γράφοντας λαμπρές σελίδες στον Εθνικό Απελευθερωτικό αγώνα, με επικεφαλής τους κομμουνιστές και την αριστερά.
Στο Ράιχσταγκ κυματίζει η κόκκινη σημαία!
Ο διοικητής της 3ης Στρατιάς κρούσης του κόκκινου στρατού, στρατηγός Β. Ι. Κουζνετσόφ, της στρατιάς που ανέλαβε την έφοδο για την κατάληψη του κτιρίου συμβόλου της ναζιστικής Γερμανίας, αναφέρει στον στρατάρχη Γ. Ζούκοφ τη χαρμόσυνη είδηση.
Ήταν στις 30 Απρίλη του 1945 και ώρα 21.50, που ο επιλοχίας Μ.Α.Φ. Γιεγκόροφ και ο λοχίας Μ.Β. Καντάρια ύψωσαν τη σημαία της νίκης, την κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο στον τρούλο του Ράιχσταγκ. Ήρθε το οριστικό τέλος του πολέμου και η νίκη κατά της ναζιστικής Γερμανίας; Όχι ακριβώς. Ήταν στιγμές πριν το τέλος, πριν την οριστική κατάληψη του Βερολίνου, για το οποίο μάχονταν ακόμη λυσσωδώς τα τελευταία υπολείμματα του ναζισμού.
Ο εξευτελισμός του ναζισμού ολοκληρώθηκε δεκαπέντε ημέρες μετά το επίσημο τέλος του πολέμου, στις 24 Μαΐου 1945, στην Κόκκινη Πλατεία την οποία «σκούπισαν» τα χιτλερικά λάβαρα προτού καταλήξουν πεταμένα στη ρίζα του μαυσωλείου του Λένιν.
Έκτοτε κάθε χρόνο στις 9 Μαΐου σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, εκτός της Ελλάδας, εορτάζεται το τέλος του πιο θανατηφόρου πολέμου που γνώρισε ο πλανήτης.
Ήρθε ίσως ο καιρός να θυμηθούμε τα εγκλήματα των ναζιστικών αποβρασμάτων που προσπαθούν με χίλιους δόλιους τρόπους και οι ίδιοι αλλά και οι αιώνιοι πάτρωνες τους, η «συντεταγμένη» συντηρητική πολιτική τάξη, να ξεγελάσουν τον ταλαίπωρο λαό ρίχνοντας τον στη δίνη του αλληλοσπαραγμού των εργασιακών κατηγοριών και του ρατσισμού, καλυπτόμενοι πίσω από τη δήθεν »ισοπέδωση», «δραχμοποίηση» και ότι άλλο φαντάζει ο νους, προκειμένου να ξαναπάρουν πίσω όλα όσα με χίλιους αγώνες κερδήθηκαν.
Δεν πρέπει να τους αφήσουμε!!! Κάθε δικιά μας ολιγωρία τους δίνει δικαιώματα!
Είναι καιρός να ξαναποδοπατηθούν τα σύμβολα του ναζισμού και κυρίως όσοι τα πρεσβεύουν. Η Δημοκρατία δεν μπορεί να είναι ες αεί ανεκτική στους λοιδορείς και βιαστές της.