επιμέλεια Τάσος Φωτόπουλος

Στις 28 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 1864, στο Λονδίνο, ιδρύθηκε η ΠΡΩΤΗ ΔΙΕΘΝΗΣ. Το πλήρες όνομά της ήταν «ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΝΩΣΗ των ΕΡΓΑΤΩΝ». Αποτέλεσε την πρώτη ιστορικά οργανωμένη προσπάθεια για να ενωθούν οι Εργατικές Οργανώσεις στην Ευρώπη και να ξεκινήσουν την Επαναστατική τους δράση ενάντια στο Κεφάλαιο.

Γράφει ο Ένγκελς για τον τρόπο που σκέφτονταν ο ίδιος και ο Μαρξ εκείνη την εποχή: «Δε σκοπεύαμε λοιπόν καθόλου να ψιθυρίσουμε αποκλειστικά στο αυτί του “επιστημονικού” κόσμου τα νέα επιστημονικά συμπεράσματα, εκθέτοντάς τα σε χοντρά βιβλία. Αντίθετα. Βρισκό-μασταν κιόλας και οι δύο βαθιά μέσα στο πολιτικό κίνημα, είχαμε ορισμένους οπαδούς ανάμεσα στους διανοούμενους, ιδίως της Δυτικής Γερμανίας και σημαντική επαφή με το οργανωμένο προλεταριάτο. Ήμασταν υποχρεωμένοι να θεμελιώσουμε επιστημονικά την άποψή μας. Αλλά ήταν εξίσου σπουδαίο για μας να κερδίσουμε με τις πεποιθήσεις μας το ευρωπαϊκό και πριν απ’ όλα το γερμανικό προλεταριάτο. Μόλις ξεκαθαρίσαμε τις απόψεις μας για μας τους ίδιους προχωρήσαμε στη δουλειά».(Φρ. Ένγκελς: «Για την ιστορία της Λίγκας των κομμουνιστών», Μαρξ – Ένγκελς: «Διαλεχτά έργα», Έκδοση της ΚΕ του ΚΚΕ, τόμος δεύτερος, σελ. 398).

Η γέννηση της Διεθνούς πέρασε πολλές δυσκολίες. Για το τι προηγήθηκε και πώς ωρίμασε αυτή η αναγκαιότητα, ώστε να γίνει πράξη, το αναλύει ο Ου. Φόστερ στο έργο του «Η ιστορία των τριών Διεθνών». Ας το παρακολουθήσουμε. (κάντε κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο):

τι προγηθηκε της πρωτης διεθνους

Έτσι λοιπόν στις 28 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 1864, στην αίθουσα Αγίου Μαρτίνου στο Λονδίνο, συγκεντρώθηκαν οι εργατικές αντιπροσωπείες των Άγγλων, Γάλλων, Γερμανών, Ιταλών, Ιρλανδών και Πολωνών. Πρόεδρος στην συνέλευση ήταν ο καθηγητής Ε. Σ. ΜΠΙΣΛΙ. Η Έκκληση των Άγγλων εργατών στους Γάλλους γράφτηκε από τον ΤΖΩΡΤΖ ΟΤΖΕΡ και εκ μέρους των Γάλλων απάντησε ο Μ. ΤΟΛΕΝ. Η απάντησή του ήταν εμπνευσμένη και τόνισε την ανάγκη της Εργατικής τάξης να πάρει αμυντικά μέτρα απέναντι στις επιδιώξεις των Αστών.

Όλα αυτά γέννησαν την Α΄ ΔΙΕΘΝΗ, με έδρα το Λονδίνο, δημοσιογραφικό όργανο την Αγγλική εργατική εφημερίδα «Beehive», προσωρινή Κεντρική Επιτροπή, ως όργανο καθοδήγησης και 21 μελές Γενικό Συμβούλιο ως εκτελεστικό όργανο.

Ο Ρόλος του ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ στην ίδρυση της Α΄ Διεθνούς:

Ο ρόλος του ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ δεν ήταν ΙΔΡΥΤΙΚΟΣ στην ΔΙΕΘΝΗ ΕΝΩΣΗ των ΕΡΓΑΤΩΝ. Όμως αντίθετα υπήρξε ο κύριος Πνευματικός της καθοδηγητής. Χαρακτηριστικά ο ΦΡ. ΕΝΓΚΕΛΣ γράφει για αυτό το θέμα («Αναμνήσεις για τον Μαρξ»): «Το 1864 ιδρύθηκε η Διεθνής των Εργατών, με τους Γάλλους να διεκδικούν την τιμή των οργανωτών αυτής της Ένωσης….Από όλους που πήραν μέρος, υπήρχε ΕΝΑΣ που ήξερε ακριβώς τι έπρεπε να γίνει, τι έπρεπε να θεμελιωθεί κι αυτός ήταν ο άνθρωπος που από το 1848 ακόμα απηύθυνε στον κόσμο την έκκληση –Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε-Από την ώρα της ίδρυσης της Διεθνούς, ο ΜΑΡΞ εξασφάλισε την ΗΓΕΣΙΑ της Διεθνούς». Ακόμα ο ΛΕΝΙΝ σημειώνει: «це 1864 ιδρύθηκε στο Λονδίνο η ονομαστή Α΄ Διεθνής των εργατών. Ο ΜΑΡΞ ήταν η ψυχή αυτής της Οργάνωσης, ήταν εκείνος που έγραψε την πρώτη διακήρυξη και μια σειρά αποφάσεις και δηλώσεις…»

Ο ΜΑΡΞ κατάφερε να κατευθύνει στην σωστή κατεύθυνση όλο εκείνο το «Μη Προλεταριακό Σοσιαλιστικό Ρεύμα» των Ματζίνι, Προυντόν, Μπακούνιν, Φιλελεύθεροι Τρεϊντγιουνιστές, Λασσαλικοί Γερμανοί κ.λ.π.. Ο ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ ήταν εκείνος που επεξεργάστηκε την ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ και το ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ της ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΕΝΩΣΗΣ των ΕΡΓΑΤΩΝ.

Το 1876, 13 χρόνια μετά, η Πρώτη Διεθνής έπαψε να υπάρχει.

Ο Β.Ι. ΛΕΝΙΝ σημείωσε ότι η ¨Πρώτη Διεθνής ήταν το ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΕΦΑΛΤΗΡΙΟ ΒΗΜΑ για την εκκίνηση του Εργατικού Κινήματος. Θεμελίωσε την παγκόσμια σοσιαλιστική δημοκρατία. Έμεινε όμως στα όρια της εποχής της και αυτό ως απόλυτα φυσικό¨.