Του ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΛΙΟΥ

Θα θυμάστε το γνωστό, της παπανδρεϊκής δημαγωγίας, …. «φεύγουν οι βάσεις …που μένουν».!! Αυτές τις πρακτικές φιλοδοξεί να επαναλάβει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ελπίζοντας να ξεγελάσει τον ελληνικό λαό και να ανακόψει το κύμα δυσαρέσκειας και κατακραυγής που απλώνεται ακόμα και στις γραμμές της. Πρόσφατα ο κ.Τσίπρας και οι συναρμόδιοι υπουργοί (Δραγασάκης, Φλαμπουράρης, Σταθάκης, Κατρούγκαλος), διαβεβαίωσαν σε όλους του τόνους, ότι «οι κύριες συντάξεις δεν θα κοπούν, ενώ δίνεται μάχη να μην κοπούν οι επικουρικές». Μάλιστα κάνουν λόγο για αναζήτηση …«ισοδύναμων», ώστε να τηρηθούν ταυτόχρονα οι δεσμεύσεις του Γ’ Μνημονίου που προβλέπει μείωση συνταξιοδοτικής δαπάνης 1,8 δις це 2016. Όσο για το 2017 ….βλέπουμε.!

ΑΥΞΑΝΟΥΝ ΕΙΣΦΟΡΕΣ, ΜΕΙΩΝΟΥΝ ΜΙΣΘΟΥΣ, ΕΦ’ ΑΠΑΞ, ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΕΣ!

Θα θυμάστε επίσης φαντάζομαι την αριθμητική του πρώην πρωθυπουργού κ.Μητσοτάκη: 0+0=14%αυξήσεις στους μισθούς.! Εδώ η συγκυβέρνηση ανακάλυψε πιο προωθημένη «εξίσωση». Διατήρηση κύριων συντάξεων = αύξηση εισφορών – μείωση μισθών – περικοπές εφ’ άπαξ – μείον επικουρικές.! Τελικό αποτέλεσμα: «Μάζεμα» 1,8 δις, οι συνταξιούχοι «ευχαριστημένοι», ενώ δόθηκε και «μάχη» για τις επικουρικές, αλλά λόγω υπέρτερων δυνάμεων δεν κατέστη εφικτή η νίκη.!! Έτσι σύμφωνα με τα σενάρια που επεξεργάζεται η κυβέρνηση (ΚΥΣΟΙΠ), υπολογίζονται πρόσθετα έσοδα570 εκατ. από την αύξηση της εισφοράς 2% στο κλάδο υγείας από 2,6 εκατ. κύριες συντάξεις. Άλλα180 εκατ. θα προέλθουν από αύξηση της εισφοράς 6% в 1,6 εκατ. επικουρικές συντάξεις (κατά τα άλλα οι συντάξεις …δεν κόβονται). Επίσης προβλέπονται έσοδα 350 εκατ. € προς το ΙΚΑ-ΕΤΕΑ, από την αύξηση κατά 2% των ασφαλιστικών εισφορών εργαζόμενων-εργοδοτών (0,5%+1,5%), ενώ θα αποδοθούν 130 εκατ. € στο υπουργείο Εργασίας, από την ειδική εισφορά αλληλεγγύης από επικουρικές συντάξεις. Από την άλλη με τη χρήση της «δαμόκλειας σπάθης» θα προκύψουν 350 εκατ. από περικοπές του ΕΚΑΣ в 72.000 δικαιούχους και του μερίσματος του Μετοχικού Ταμείου Δημοσίων Υπαλλήλων σε 320.000 συνταξιούχους. Τέλος άλλα 500 εκατ. € θα προκύψουν από μειώσεις επικουρικών συντάξεων, καθώς και από το «τσεκούρι» στα εφ’ άπαξ, των ταμείων πρόνοιας ιδιωτικού και δημόσιου τομέα.

Τέλος καλά, όλα καλά. Παρά τη «σπαζοκεφαλιά» …η εξίσωση λύθηκε.!! Συνολικά …«με τούτα και με τάλλα», η συρρίκνωση του εισοδήματος κυρίως μισθωτών και συνταξιούχων, φθάνει τα 2 δις.! Πρόκειται για «αιματηρό απολογισμό» με την ανακατανομή εισοδήματος εντός των γραμμών της μισθωτής εργασίας. Όμως για να μην κατηγορηθεί η κυβέρνηση για έλλειψη ευαισθησίας, πετάει στον αέρα και την περίπτωση του «φόρου Tobin» προς το …ελληνικότερο. Δηλαδή επιβολή του φόρου στιςτραπεζικές συναλλαγές, παρ’ ότι η αρχική ιδέα του φόρου Tobin αναφερόταν στις χρηματιστηριακές συναλλαγές.! Όμως εδώ πλησιάζουμε σε απαγορευμένα χωράφια, διότι παιγνίδι πλέον κάνουν επίσης εκπρόσωποι επίσης του τραπεζικού και γενικότερα του χρηματιστικού κεφαλαίου. Το αν και πως θα εφαρμοστεί ο φόρος «επί των συναλλαγών» δεν είναι γνωστό, αλλά κάτι μας λέει ότι θα κληθούν και πάλι να πληρώσουν οι ….«συνήθεις ύποπτοι».! Όσον αφορά στους τραπεζίτες, είναι ιδιαίτερα ικανοποιημένοι που άρπαξαν τον έλεγχο των τραπεζών μόνο με 5 δις, ενώ το ελληνικό δημόσιο και ο ελληνικός λαός πλήρωσαν για τη «σωτηρία» τους πάνω από 40 δις.!!

ΤΑ ΚΛΕΜΜΕΝΑ ”МІЛЬЯРД” ΚΑΙ ΤΑ …ΡΕΣΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ”ΠΕΝΗΝΤΑΡΑΚΙ”.!

Παρ’ όλα αυτά ακόμα και κάτω από αυτές τις συνθήκες, η «άσκηση» δεν λύνεται. Σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του ΙΚΑ це 2016, θα προκύψει έλλειμμα 2,1 δις. Άρα χρειάζονται νέα «ισοδύναμα».! Από πού θα βρεθούν; Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι οι πόροι των ασφαλιστικών ταμείων έχουν υποστεί διαχρονικά μια απίστευτη λεηλασία από τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και τελευταία από τη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Παλαιότερα είχαμε την κρίση του Χρηματιστηρίου και των «δομημένων» ομολόγων, τα τελευταία χρόνια τη «σωτηρία» των τραπεζών με αλλεπάλληλες ανακεφαλαιοποιήσεις. Πρόκειται για ένα διαχρονικό έγκλημα που αποσιωπάται συστηματικά σε βάρος των Ταμείων. Σήμερα όλα τα «παπαγαλάκια» του κατεστημένου βαράνε τον «ταμπουρά» των υψηλών τάχα συντάξεων. Θυμίζουμε ότι με το γνωστό PSI τα Ταμεία έχασαν 12-13 δις, ενώ με την γ’ ανακεφαλαιοποιήση έχασαν πάνω από 2 δις με «εξαέρωση» της αξίας των τραπεζικών μετοχών που κατείχαν (δηλαδή όσο περίπου το έλλειμμα του ΙΚΑ το 2016). Αυτή είναι η ιστορία των κλεμμένων «δις» και όχι …«τα ρέστα από το πενηνταράκι». Από την άλλη τα «κόκκινα χρέη» επιχειρήσεων προς ασφαλιστικά ταμεία αυξάνουν (εκτιμώνται σε 22 δις από τα οποία μόνο σε 5-6 δις έγινε ρύθμιση). Δυστυχώς η ρύθμιση των 100 δόσεων της πρώτης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που έδωσε μια ανάσα αποπληρωμής τους, πάρθηκε πίσω με απαίτηση των «θεσμών».!

ΕΞΩΡΑΪΣΜΟΣ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ …”ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ” Єврозона

Το πρόβλημα που συζητάμε έχει και μια άλλη ουσιαστική πτυχή που εκκωφαντικά αποσιωπάται από την κυβέρνηση και όλα τα μνημονιακά κόμματα (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, «Ένωση Κεντρώων», ΔΗΜΑΡ, κά). Πρόκειται για το γεγονός ότι τα Μνημόνια και η λιτότητα, δεν αποτελούν όχημα εξόδου από την κρίση, αλλά όχημα διαιώνισης του φαύλου κύκλου της ύφεσης, ανεργίας, παραγωγικής παρακμής, φτωχοποίησης του ελληνικού λαού και εξανδραποδισμού της νεολαίας. Ωστόσο το μεγάλο πρόβλημα του χρέους δεν επιλύεται με λιτότητα και μνημονιακές πολιτικές που γιγαντώνουν μεταξύ άλλων και το ιδιωτικό χρέος. Αφετηριακό βήμα για μια βιώσιμη διέξοδο από την κρίση, είναι η αναστολή πληρωμώνз δημόσιου χρέους, με στόχο τη βαθιά διαγραφή του και όχι «ευχέλαια» προς τις ελίτ των Βρυξελών και Βερολίνου. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος και σε αυτόν το δρόμο πρέπει αποφασιστικά να παραμεριστούν τα ψευτοδιλλήματα της παραμονής ή μη στο ευρώ.

Έχει πλέον αποκαλυφθεί ακόμα και από συστημικούς αναλυτές, ότι η επιλογή ένταξης στην ευρωζώνη ήταν καταστροφική και καταστρεπτικότερη είναι η πολιτική της «πάση θυσία» παραμονή σε αυτήν. Αντίθετα η αναστολή πληρωμής του χρέους, η μετάβαση στο εθνικό νόμισμα, η κατάργηση της λιτότητας, η παραγωγική ανασυγκρότηση κά, αποτελούν τη μόνη βιώσιμη εναλλακτική στρατηγική για προοδευτική έξοδο από την κρίση σε όφελος του ελληνικού λαού και συνολικά της χώρας. Αυτήν την επιλογή εκφράζουν με τον έναν ή άλλον τρόπο, οι δράσεις αντίστασης των κοινωνικών κινημάτων κατά του Γ’ Μνημονίου, τις οποίες στηρίζει δραστήρια και συμμετέχει η «Λαϊκή Ενότητα». Είναι ο μόνος ελπιδοφόρος δρόμος και παρά τις δυσκολίες θα γίνει πραγματικότητα στο εγγύς μέλλον.