Ang pataksil na pagpatay ng ROZAS Luxemburg at Karl Liebknecht

Τάσος Φωτόπουλος

Στις 15 Γενάρη του 1919, συλλαμβάνονται από το αστικό καθεστώς και τους σοσιαλδημοκράτες του καγκελαρίου Φρίντριχ Έμπερτ, και δολοφονούνται κατά τη διάρκεια της ανάκρισης, οι ηγέτες του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γερμανίας, Κάρλ Λίμπκνεχτ και Ρόζα Λούξεμπουργκ.

Οι δολοφόνοι έστειλαν το σώμα του Κ. Λίμπκνεχτ στο νεκροτομείο σαν «πτώμα αγνώστου ανδρός», ενώ το σώμα της Ρ. Λούξεμπουργκ το πέταξαν σ ένα κανάλι όπου βρέθηκε μόλις στις 31 του Μάρτη του 1919.

Η νεαρή Γερμανική επανάσταση αποκεφαλίστηκε και η μοίρα της Ευρωπαϊκής Επανάστασης σφραγίστηκε με το διπλό φόνο.

Χωρίς αμφιβολία, η δολοφονία της Ρ. Λούξεμπουργκ και του Κ. Λίμπκνεχτ αποτέλεσε ισχυρότατο πλήγμα, όχι μόνο για το γερμανικό, αλλά και για το παγκόσμιο προλεταριάτο.

Την πολιτική σημασία του γεγονότος την έδωσε με ακρίβεια ο Λένιν στο ιδρυτικό συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς, το Μάρτη του ’19, λέγοντας χαρακτηριστικά:

«Η δολοφονία του Καρλ Λίμπκνεχτ και της Ρόζας Λούξεμπουργκ αποτελεί γεγονός κοσμοϊστορικής σημασίας, όχι μόνο γιατί βρήκαν τραγικό θάνατο οι καλύτεροι άνθρωποι και ηγέτες της πραγματικά προλεταριακής, της Κομμουνιστικής Διεθνούς, αλλά και γιατί αποκαλύφθηκε πέρα για πέρα η ταξική ουσία ενός κράτους προηγμένου σε ευρωπαϊκή κλίμακαμπορούμε να πούμε δίχως υπερβολή σε παγκόσμια κλίμακα. Αν κάτω από μια κυβέρνηση σοσιαλπατριωτών οι αξιωματικοί και οι καπιταλιστές μπόρεσαν να δολοφονήσουν ατιμώρητα κρατούμενους, δηλ. ανθρώπους που η κρατική εξουσία τους είχε θέσει κάτω από τη φρούρησή της, βγαίνει το συμπέρασμα πως η ρεπουμπλικανική δημοκρατία στην οποία μπόρεσε να συμβεί ένα τέτοιο πράγμα δεν είναι παρά δικτατορία της αστικής τάξης».

Για την Ρόζα Λούξεμπουργκ και τον Καρλ Λίμπκνεχτ γράφτηκαν ποταμοί από σελίδες, μέσα στις οποίες μπορεί κανείς να βρει πλήθος πληροφοριών και εκτιμήσεων για τη ζωή, τη δράση και το θάνατό τους. Η πολύ αγαπημένη φίλη της Ρόζας, Λουίζα Κάουτσκι έγραψε γιαυτήν ότι

«η ωραία της ζωή σφραγίστηκε με τον ωραίο και μεγάλο της θάνατο».

Μια άλλη στενή φίλη της Ρόζας, η μεγάλη επαναστάτρια Κλάρα Τσέτκιν, είχε γράψει πως η Ρόζα

«έδωσε ολότελα τον εαυτό της στην υπόθεση του σοσιαλισμού, όχι μόνο με τον τραγικό της θάνατο, αλλά με ολόκληρη τη ζωή της, κάθε μέρα και κάθε ώρα, με τους αγώνες πολλών ετών».

Ο Καρλ Λίμπκνεχτ ήταν περισσότερο άνθρωπος της πράξης και δεν μπορεί κανείς να ξεχάσει πως όταν ξέσπασε ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν ο μόνος από την Κοινοβουλευτική Ομάδα των Γερμανών σοσιαλδημοκρατών που καταψήφισε τις πολεμικές πιστώσεις. Για τη στάση αυτή του Λίμπκνεχτ, ο Λένιν είχε γράψει με θαυμασμό:

«Το όνομα του Καρλ Λίμπκνεχτ είναι γνωστό στους εργάτες όλων των χωρών. Παντού, και ιδιαίτερα στις χώρες της Αντάντ, το όνομα αυτό είναι σύμβολο αφοσίωσης ενός αρχηγού στα συμφέροντα του προλεταριάτου, σύμβολο πίστης στη σοσιαλιστική επανάσταση».

Αλλά και για την Ρόζα Λούξεμπουργκ ο ηγέτης της Οχτωβριανής Επανάστασης είχε σημειώσει χαρακτηριστικά:

«Ηταν και παραμένει ένας αετός. Και όχι μόνο η μνήμη της θα είναι πάντα ιερή για τους κομμουνιστές όλου του κόσμου, μα και η βιβλιογραφία της και η πλήρης συλλογή των έργων τηςθα είναι ένα διδακτικότατο μάθημα, που θα διαπαιδαγωγεί πολλές γενιές κομμουνιστών σε όλο τον κόσμο».

Τίποτα από κείνη τη μέρα δεν πρέπει να ξεχαστεί!

Leave a Comment