Elias Ioakimoglou

Ang isang pag-aaral ng institutional, pang-ekonomiya at taksil mga elemento ng isang pinagsama-samang trabaho mekanismo kinezopoiisis.

Ang minimum na pasahod ay matutukoy mula ngayon ng pamahalaan, at para sa layuning ito, ang Ministry of Labour ay naghahanda ng isang mekanismo para sa pagtukoy ng mga minimum na sahod at salaries (N.4093/2012). Ito ay isang collaborative proseso sa kunwari paglahok ng mga unyon ng manggagawa na tumutukoy sa mga legal na pasahod minimum sa palsipikado-agham pagpapatunay ng mga kilalang economists rehimen. Ang prosesong ito ay isang indibidwal na mga bahagi ng isang mas malawak na mekanismo maaari naming tumawag 'ang Mekanismo Kinezopoiisis Labor at kung sino ang may mga sumusunod na istraktura at mga function na:

Ang tema-gouging-biotics elemento

Sa negosyo sektor ng ekonomiya, sahod ay hugis sa pamamagitan ng mga salungat na mga kinakailangan at balanse ng kapangyarihan sa pagitan ng mga employer at mga empleyado, sa pagitan ng mga organisasyon ng mga employer at mga empleyado. Pa, social na kumpetisyon sa humuhubog sa pasahod na isinagawa sa loob ng isang institutional framework itinatag ng batas paggawa at pag-aaring mga kasunduan sa pagitan ng mga kumpanya at mga manggagawa. Ang mas kanais-nais ay ang institutional framework ng merkado para sa labor manggagawa, ang mas mataas na ay ang kinakailangang suweldo, ang mas mataas na ay ang average na suweldo, at anti-cornering liwanag. Sa puntong ito doon ay isang legal na kahulugan ng sahod ay nagbibigay ng institutional framework ng negotiations at makakaapekto sa balanse ng kapangyarihan. Pagpapasiya na ito ay naging kapansin-pansing sa mga nakaraang taon:

Ang unang-, ang sahod ng mga manggagawa sa mga pampublikong enterprise ay tinukoy lawmakers na ay magiging sa masarap na pagsasamahan sa mga bagong sektor pasahod Pampublikong 1, ενώ οι μι­σθοί στο δη­μό­σιο τομέα θα είναι σε αρ­μο­νία με τους μι­σθούς του ιδιω­τι­κού τομέα. Ως εκ τού­του, οι με­τα­βο­λές στους μι­σθούς του ιδιω­τι­κού τομέα θα απο­τε­λούν στο εξής γνώ­μο­να για τους λοι­πούς μι­σθούς.

Δεύ­τε­ρον, επι­βάλ­λε­ται δια νόμου ρήτρα ευ­θυ­γράμ­μι­ση­ς2 του ελά­χι­στου μι­σθού ένα­ντι της Πορ­το­γα­λί­ας και των χωρών της Κε­ντρι­κής και της Νο­τιο-ανα­το­λι­κής Ευ­ρώ­πης, επο­μέ­νως η διαιώ­νι­ση της ίδιας απο­τυ­χη­μέ­νης πο­λι­τι­κής που ασκεί­ται κατά τα τε­λευ­ταία έτη. Πρό­κει­ται για απο­τυ­χη­μέ­νη πο­λι­τι­κή, διότι έχει επι­τύ­χει μεν με­γά­λες μειώ­σεις του κό­στους ερ­γα­σί­ας, όχι όμως και των τιμών των εγ­χω­ρί­ως πα­ρα­γο­μέ­νων προ­ϊ­ό­ντων (υπεν­θυ­μί­ζου­με ότι ο τε­λι­κός δια­κη­ρυγ­μέ­νος στό­χος αυτής της πο­λι­τι­κής είναι ακρι­βώς αυτή η μεί­ω­ση των τιμών).

Τρί­τον, έχει επι­βλη­θεί μο­νο­με­ρής νο­μο­θε­τι­κός κα­θο­ρι­σμός του κα­τώ­τα­του μι­σθού από 1-4-2013, για τον οποίο οι συν­δι­κα­λι­στι­κές ορ­γα­νώ­σεις των ερ­γα­ζο­μέ­νων και των ερ­γο­δο­τών θα εκ­φρά­ζουν απλώς την γνώμη τους3.

Τα οι­κο­νο­μι­κά στοι­χεία

O μέσος μι­σθός στον επι­χει­ρη­μα­τι­κό τομέα της οι­κο­νο­μί­ας, δια­μορ­φώ­νε­ται στην αγορά ερ­γα­σί­ας, και σε μια οποια­δή­πο­τε ανα­πτυγ­μέ­νη οι­κο­νο­μία και οποια­δή­πο­τε στιγ­μή, εξαρ­τά­ται κυ­ρί­ως από δύο πα­ρά­γο­ντες: από το πο­σο­στό ανερ­γί­ας και από τον “μισθό ανα­φο­ράς” δη­λα­δή έναν μισθό που θε­ω­ρεί­ται “ανα­γκαί­ος”, “δί­καιος”, “κα­νο­νι­κός” μι­σθός, δη­λα­δή έναν μισθό που επι­τρέ­πει στους ερ­γα­ζό­με­νους να συ­ντη­ρού­νται και να ανα­πα­ρά­γο­νται συμ­με­τέ­χο­ντας στον γε­νι­κό πλού­το της κοι­νω­νί­ας. Ένα ση­μα­ντι­κό στοι­χείο για τον κα­θο­ρι­σμό του ανα­γκαί­ου μι­σθού, επο­μέ­νως και του μέσου μι­σθού, είναι ο ελά­χι­στος μι­σθός, διότι απο­τε­λεί “μισθό ανα­φο­ράς”, διότι κα­θο­ρί­ζει το μέτρο του ανα­γκαί­ου μι­σθού, του απα­ραί­τη­του μι­σθού για την απλή, ανει­δί­κευ­τη ερ­γα­σία, για τους ανει­δί­κευ­τους ερ­γα­ζό­με­νους. Όταν με­τα­βάλ­λε­ται ο ελά­χι­στος μι­σθός, ολό­κλη­ρη η μι­σθο­λο­γι­κή κλί­μα­κα τεί­νει να ανα­δο­μη­θεί με βάση τον ελά­χι­στο μισθό ώστε να δια­τη­ρού­νται λί­γο-πο­λύ στα­θε­ρές οι ανα­λο­γί­ες κατά τις οποί­ες αμεί­βο­νται οι δια­φο­ρε­τι­κές με­ρί­δες μι­σθω­τών όπως αυτές δια­μορ­φώ­νο­νται από τις γνώ­σεις και τις δε­ξιό­τη­τες, την θέση ερ­γα­σί­ας, τα χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά της επι­χεί­ρη­σης και του κλά­δου κλπ. Όποιος μι­λά­ει για μεί­ω­ση του ελά­χι­στου μι­σθού πρέ­πει να γνω­ρί­ζει ότι μι­λά­ει για πτω­τι­κή τάση των μι­σθών στον ιδιω­τι­κό τομέα -at anti-cornering liwanag. Αυτό είναι κάτι που συμ­βαί­νει σε όλες τις χώρες και σε όλες τις επο­χές του ανα­πτυγ­μέ­νου κα­πι­τα­λι­σμού.

Βέ­βαια η από­κρι­ση των μι­σθών σε μια μεί­ω­ση του ελά­χι­στου μι­σθού δεν είναι η ίδια σε όλα τα επί­πε­δα της μι­σθο­λο­γι­κής ιε­ραρ­χί­ας καθώς οι υψη­λό­τε­ροι μι­σθοί είναι σχε­τι­κά πιο προ­στα­τευ­μέ­νοι από τις με­τα­βο­λές του ελά­χι­στου μι­σθού. Έτσι, όταν έχου­με μεί­ω­ση του ελά­χι­στου μι­σθού, οι υψη­λό­τε­ρες αμοι­βές ερ­γα­σί­ας θί­γο­νται συ­γκρι­τι­κά λι­γό­τε­ρο από τους χα­μη­λούς μι­σθούς, με απο­τέ­λε­σμα να διευ­ρύ­νο­νται οι μι­σθο­λο­γι­κές ανι­σό­τη­τες. Αντι­στρό­φως, η αύ­ξη­ση του ελά­χι­στου μι­σθού μειώ­νει τις μι­σθο­λο­γι­κές ανι­σό­τη­τες καθώς έχει με­γά­λη επί­πτω­ση στους μι­σθούς κάτω από τον διά­με­σο μισθό και συ­γκρι­τι­κά μι­κρό­τε­ρη επί­πτω­ση στους υψη­λό­τε­ρους μι­σθούς.

Τα πα­ρά­νο­μα στοι­χεία του Μη­χα­νι­σμού

Οι ερ­γο­δό­τες, ιδιαί­τε­ρα μετά την κα­θιέ­ρω­ση ενός εξαι­ρε­τι­κά ευ­νοϊ­κού για τις επι­χει­ρή­σεις θε­σμι­κού πλαι­σί­ου της αγο­ράς ερ­γα­σί­ας, επι­διώ­κουν την πε­ραι­τέ­ρω μεί­ω­ση των μι­σθών, κάτω από τα νό­μι­μα επί­πε­δα του ελά­χι­στου μι­σθού κά­νο­ντας χρήση και κα­τά­χρη­ση του διευ­θυ­ντι­κού δι­καιώ­μα­τος και της δρα­μα­τι­κής αύ­ξη­σης της ανερ­γί­ας που τους ευ­νο­εί υπέρ­με­τρα στην δια­πραγ­μά­τευ­ση, επι­νο­ώ­ντας τρό­πους πα­ρά­καμ­ψης ή πα­ρα­βί­α­σης των νόμων. Ως πα­ρά­δειγ­μα, είναι γνω­στό σε όλους πλέον ότι είναι ευ­ρέ­ως δια­δε­δο­μέ­νη η “μέ­θο­δος” της κα­τα­βο­λής ολό­κλη­ρου του νό­μι­μου ελά­χι­στου μι­σθού και της επι­στρο­φής, ατύ­πως, ενός μέ­ρους του από τον μι­σθω­τό στον ερ­γο­δό­τη.

Η πα­ρά­νο­μη πλευ­ρά του Μη­χα­νι­σμού ενι­σχύ­ε­ται από τις συ­νε­χείς αλ­λα­γές στο θε­σμι­κό πλαί­σιο της αγο­ράς ερ­γα­σί­ας που αυ­ξά­νουν διαρ­κώς και με μό­νι­μο τρόπο την δια­πραγ­μα­τευ­τι­κή ισχύ των ερ­γο­δο­τών ένα­ντι των ερ­γα­ζο­μέ­νων. Η απο­δυ­νά­μω­ση και η κα­τάρ­γη­ση στην πράξη της Επι­θε­ώ­ρη­σης Ερ­γα­σί­ας απο­τε­λεί το κυ­ριό­τε­ρο ση­μείο άρ­θρω­σης της επί­ση­μης διαρ­θρω­τι­κής πο­λι­τι­κής του κα­θε­στώ­τος με την πα­ρά­νο­μη πλευ­ρά της αγο­ράς ερ­γα­σί­ας.

Ένας ολο­κλη­ρω­μέ­νος μη­χα­νι­σμός κι­νε­ζο­ποί­η­σης της ερ­γα­σί­ας

Οι πα­ρα­πά­νω κα­θο­ρι­σμοί συ­γκρο­τούν τον Μη­χα­νι­σμό Κι­νε­ζο­ποί­η­σης της Ερ­γα­σί­ας, δη­λα­δή έναν μη­χα­νι­σμό γε­νι­κής μεί­ω­σης των μι­σθών, του οποί­ου η λει­τουρ­γία συ­νο­ψί­ζε­ται στα εξής βή­μα­τα:

1. Έλεγ­χος της με­τα­βλη­τής χει­ρι­σμού. Η με­τα­βλη­τή χει­ρι­σμού του Μη­χα­νι­σμού είναι ο ελά­χι­στος μι­σθός. Ο έλεγ­χος αυτής της με­τα­βλη­τής χει­ρι­σμού από την κυ­βέρ­νη­ση επι­τυγ­χά­νε­ται με τον μο­νο­με­ρή νο­μο­θε­τι­κό κα­θο­ρι­σμό του.

2. Μεί­ω­ση του ελά­χι­στου μι­σθού ή δια­τή­ρη­ση σε χα­μη­λά επί­πε­δα. Κα­θο­ρι­σμός του ελά­χι­στου μι­σθού με βάση τη ρήτρα αντα­γω­νι­στι­κής ευ­θυ­γράμ­μι­σης ένα­ντι των χωρών της Κε­ντρι­κής και της Νο­τιο-ανα­το­λι­κής Ευ­ρώ­πης.

3. Νέος κύ­κλος μειώ­σε­ων από την πα­ρά­νο­μη πλευ­ρά της αγο­ράς ερ­γα­σί­ας. Στο ση­μείο αυτό πα­ρεμ­βαί­νει η πα­ρά­νο­μη πλευ­ρά του Μη­χα­νι­σμού για μειώ­σεις των μι­σθών κάτω από τον ελά­χι­στο μισθό. Το παι­χνί­δι αυτό θα ενι­σχύ­ε­ται από την υψηλή ανερ­γία, η οποία θα απο­κτή­σει διαρ­θρω­τι­κό4, επο­μέ­νως μό­νι­μο, χα­ρα­κτή­ρα, και θα φέρ­νει έτσι τους ερ­γα­ζό­με­νους σε δυ­σχε­ρή δια­πραγ­μα­τευ­τι­κή θέση.

4. Διά­χυ­ση των μειώ­σε­ων του ελά­χι­στου μι­σθού σε ολό­κλη­ρη την μι­σθο­λο­γι­κή κλί­μα­κα του ιδιω­τι­κού τομέα. Οι με­τα­βο­λές του ελά­χι­στου μι­σθού, που κα­θο­ρί­ζο­νται πλέον από την κυ­βέρ­νη­ση, δια­χέ­ο­νται στα­δια­κά (με­σο­πρό­θε­σμα) στο σύ­νο­λο της μι­σθο­λο­γι­κής κλί­μα­κας του ιδιω­τι­κού τομέα επει­δή ο ελά­χι­στος μι­σθός απο­τε­λεί “μισθό ανα­φο­ράς”, κα­θο­ρί­ζει τον ανα­γκαίο μισθό για τους ανει­δί­κευ­τους ερ­γα­ζό­με­νους και τεί­νει να με­τα­βά­λει ολό­κλη­ρη τη μι­σθο­λο­γι­κή κλί­μα­κα ώστε να δια­τη­ρού­νται λί­γο-πο­λύ στα­θε­ρές οι ανα­λο­γί­ες κατά τις οποί­ες αμεί­βο­νται οι δια­φο­ρε­τι­κές με­ρί­δες μι­σθω­τών όπως αυτές δια­μορ­φώ­νο­νται από τις γνώ­σεις και τις δε­ξιό­τη­τες, το επάγ­γελ­μα, την ει­δί­κευ­ση, την θέση ερ­γα­σί­ας, τα χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά της επι­χεί­ρη­σης και του κλά­δου κλπ.

5. Διά­χυ­ση των μειώ­σε­ων των μι­σθών στον δη­μό­σιο τομέα και στις δη­μό­σιες επι­χει­ρή­σεις. Η διά­χυ­ση αυτή θα επι­τυγ­χά­νε­ται με την νο­μο­θε­τι­κά επι­βαλ­λό­με­νη ευ­θυ­γράμ­μι­ση των αμοι­βών του δη­μό­σιου τομέα και των δη­μο­σί­ων επι­χει­ρή­σε­ων με τους μι­σθούς του ιδιω­τι­κού τομέα.

Ο μη­χα­νι­σμός κα­θο­ρι­σμού των κα­τώ­τα­των απο­δο­χών που ετοι­μά­ζει το υπουρ­γείο ερ­γα­σί­ας, είναι λοι­πόν ο μη­χα­νι­σμός που θα επι­τρέ­ψει στην κυ­βέρ­νη­ση να ελέγ­χει την με­τα­βλη­τή χει­ρι­σμού του Μη­χα­νι­σμού Κι­νε­ζο­ποί­η­σης της Ερ­γα­σί­ας και μέσω αυτής το σύ­νο­λο των μι­σθών ώστε να εναρ­μο­νί­ζο­νται με τις απαι­τή­σεις των επι­χει­ρή­σε­ων όσον αφορά την κερ­δο­φο­ρία τους. Ο Μη­χα­νι­σμός θα λει­τουρ­γή­σει κατά την πρώτη τριε­τία με μειώ­σεις του ελά­χι­στου μι­σθού ώστε να ευ­θυ­γραμ­μι­στεί “κα­λύ­τε­ρα” με το κό­στος ερ­γα­σί­ας των χωρών του πρώην υπαρ­κτού σο­σια­λι­σμού.

Για να ανα­τρα­πεί ο Μη­χα­νι­σμός αυτός πρέ­πει πολύ απλά να απο­διαρ­θρω­θεί: ο κα­θο­ρι­σμός του ελά­χι­στου μι­σθού να επι­στρέ­ψει στην Εθνι­κή Γε­νι­κή Συλ­λο­γι­κή Σύμ­βα­ση Ερ­γα­σί­ας, ο ελά­χι­στος μι­σθός να επι­στρέ­ψει στο νό­μι­μο επί­πε­δο των 751 euro, όλοι οι προ­α­να­φερ­θέ­ντες αντερ­γα­τι­κοί νόμοι να κα­ταρ­γη­θούν, η Επι­θε­ώ­ρη­ση Ερ­γα­σί­ας να επα­νι­δρυ­θεί και να στε­λε­χω­θεί με αξιό­μα­χα στε­λέ­χη υψη­λής τα­ξι­κής συ­νεί­δη­σης, τα συν­δι­κά­τα να δώ­σουν την μάχη ενά­ντια στις αυ­θαι­ρε­σί­ες και τις πα­ρά­νο­μες ενέρ­γειες των ερ­γο­δο­τών, να φέ­ρουν τη δη­μο­κρα­τία στους χώ­ρους ερ­γα­σί­ας και να δώ­σουν μια νέα πνοή στο συν­δι­κα­λι­στι­κό κί­νη­μα. Και βε­βαί­ως, όλα αυτά δεν μπο­ρούν να συμ­βούν παρά μόνο με μια κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς.

Ση­μειώ­σεις

1. Όλες οι ανα­φο­ρές στη νο­μο­θε­σία προ­έρ­χο­νται από το άρθρο “Οδη­γού­μα­στε σε σύ­στη­μα κα­θα­ρού κα­τώ­τα­του μι­σθού για όλους” του Αλέξη Μη­τρό­που­λου στην Εποχή της 4ης Μαρ­τί­ου 2013.

2. Αφού ανα­φέ­ρε­ται στη μεί­ω­ση του ελά­χι­στου μι­σθού (σελ. 713-714 του ΦΕΚ Α 28/14-2-2012, ν. 4046/2012) που ήδη πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε ως “μέτρα τα οποία θα δώ­σουν τη δυ­να­τό­τη­τα μεί­ω­σης της από­κλι­σης στο επί­πε­δο του κα­τώ­τα­του μι­σθού σε σχέση με τους αντα­γω­νι­στές μας (Πορ­τα­γα­λία, Κε­ντρι­κή και Νο­τιο­α­να­το­λι­κή Ευ­ρώ­πη” συ­μπλη­ρώ­νει με την ρήτρα “Θα επι­σκο­πού­με σε συ­νε­χή βάση τα απο­τε­λέ­σμα­τα αυτών των μέ­τρων στην αγορά ερ­γα­σί­ας και στο ανά μο­νά­δα κό­στος ερ­γα­σί­ας και, εάν χρεια­στεί, θα λά­βου­με πρό­σθε­τα διορ­θω­τι­κά μέτρα (…)”.

3, Σελ. 5611-5612 του ΦΕΚ Α 222/12-11-2012, ν. 4093/2012

4. Η διαρ­θρω­τι­κή ανερ­γία, δη­λα­δή αυτή που δεν μπο­ρεί να κα­τα­πο­λε­μη­θεί με αυ­ξή­σεις της ζή­τη­σης, αλλά μόνον με μα­κρο­χρό­νια επεν­δυ­τι­κή προ­σπά­θεια, αυ­ξά­νε­ται ήδη τα­χύ­τα­τα στον βαθμό που κα­τα­στρέ­φε­ται το πα­ρα­γω­γι­κό δυ­να­μι­κό της χώρας.